De Oorsprong van Mijn Schoonheidsbattle
Laat me je een verhaal vertellen. Een paar maanden geleden zat ik met een paar vrienden in een hippe koffietent – je weet wel, zo eentje waar je latte’s met amandelmelk bestelt en de geur van versgebakken croissants je uitnodigt om iets lekkers te nemen. Terwijl we daar zaten, gaf een van mijn vriendinnen eerlijk toe dat ze stiekem een afspraak had gemaakt voor fillers. ‘Wat?’ dacht ik. Ik bedoel, fillers? Wie heeft dat nou nodig?
De afgelopen jaren heb ik een geweldige transformatie gezien in hoe we naar schoonheid kijken. Social media, met name Instagram en TikTok, zijn als de grote, glanzende spiegels van onze tijd geworden, waarin we de perfecte versies van onszelf kunnen tonen. Maar, zoals je misschien wel kunt raden, is die perfecte versie meestal verre van de realiteit.
De Onrealistische Verwachtingen
Ik herinner me nooit zo goed dat ik me de drang voelde om er zo perfect uit te zien. Tuurlijk, ik wilde er leuk uitzien, maar tot een paar jaar geleden dacht ik niet eens na over fillers of Botox. Maar tegenwoordig… man, je wordt iedere dag overweldigd door die schijnbaar perfecte lichamen die op je scherm voorbij flitsen.
Voordat ik het doorhad, had ik vrienden die, op basis van de zogenaamde ‘schönheidsidealen’ die ze zagen, ook een beetje durfden te experimenteren. En dan krijg je die ‘before-and-after’ foto’s, die ervoor zorgen dat je denkt: Misschien moet ik ook iets doen? Zeg maar dag tegen die heerlijke, maar onrealistische, ontgroening die je op social media tegenkomt.
Oh, en ik zeg niet dat fillers per se slecht zijn. Je moet doen wat je gelukkig maakt. Maar het idee dat je jezelf moet veranderen om het ‘perfecte’ leven te hebben dat je op je feed ziet – dat is de echte kicker. De tijd dat je jezelf ten opzichte van anderen ging afmeten is voorbij, en ikzelf vind dat behoorlijk frustrerend.
Hoe Ik Omging met Sociale Druk
Ik kan niet zeggen dat ik er nooit over heb nagedacht om ook mijn ‘schone’ account wat op te leuken. Het was een constante strijd – enerzijds wilde ik mezelf zijn, maar anderzijds werd ik ook gegrepen door die drang om te voldoen aan dat digitale ideaalbeeld. En wie kan dat nou echt weerstaan? Elke scroll was als het openen van een doos vol verleiding.
Waar zijn de authentieke beelden van imperfecties? Die zijn er echt wel, maar ze worden vaak derigert. En kijkend naar mijn vriendinnen, begon ik me af te vragen waar die drang naar perfectie vandaan kwam. Ik bedoel, zijn we niet allemaal gewoon een beetje gek? Niet iedereen kan met die ‘alleen maar een filter’-aanpak wegkomen.
Het grappige is dat, toen ik uiteindelijk met mijn familie over deze dingen praatte, ze allemaal over dezelfde onderwerpen spraken. Het kwam neer op zelfacceptatie, en het idee dat, wat je ook doet, je je nooit echt zult kunnen meten aan wat je op sociale media ziet.
In closing, het is tijd dat we de echte schoonheid vieren – die van onszelf, met al onze imperfecties. Sociale media zijn leuk, maar ze zouden niet de standaard moeten zijn voor schoonheid. Dus, laten we net zo goed de selfies met opgestoken haren en een beetje mascara kunnen omarmen. Laten we eerlijk zijn, dat maakt het leven zoveel meer… eerlijk en leuk!
Dus, de volgende keer dat je door Instagram scrollt, denk eraan: echte schoonheid komt van binnenuit – en een beetje imperfectie maakt je juist uniek! Dank voor het lezen, en onthoud – je blijft altijd geweldig!