Een persoonlijke ervaring met fillers

Ik herinner me nog goed die dag dat mijn vriendin, laten we haar even Anouk noemen, zich had aangemeld voor een fillerbehandeling. Ze kwam bij me met zo’n stralende glimlach en toch een sprankje onzekerheid in haar ogen. “Zal ik het echt doen?”, vroeg ze terwijl ze met haar vingers over haar lippen streek. Ik kon niet anders dan lachen en eruit gooien: “Nou, Anouk, je hebt het recht om dat gezicht te houden zoals je wilt!”.

Maar daar begon mijn gevecht met een van de meest ingrijpende vragen in ons moderne leven: zijn fillers en Botox of andere cosmetische ingrepen ethisch verantwoord? En waarom was ik zo eerlijk – misschien zelfs brutaler – tegenover Anouk? Het gaat niet alleen om schoonheid, maar ook om de sociale druk en verwachtingen die ons beïnvloeden.

De druk om er perfect uit te zien

Wat gebeurt er als je in een wereld leeft waar de sociale media bombardeert met perfecte gezichten en lichamen? Je begint je af te vragen of je het eigenlijk wel goed doet. Mijn telefoon is constant een bron van inspiratie maar ook van frustratie. Ik scrolde door Instagram terwijl ik in mijn zweterige pyjama zat, compleet met een snack in mijn hand. Inspiratie? Ja, maar ook die diepe druk om te voldoen aan dat utopische beeld.

Anouk had altijd al een platte neus en vond het vreselijk – dus besloot ze om die fillers te proberen. En ik begreep het! Iedereen wil er goed uitzien en als je dat kunt bereiken met een paar injecties, waarom zou je dat niet doen? Maar stel je voor dat ze het niet mooi vond. Wat dan? Het risico op spijt en de mogelijkheid van complicaties speelt een grote rol in de begeleiding van cosmetische behandelingen. Maar wie houdt er rekening mee als je voor een spiegel kijkt en de sociale druk op je schouders voelt?

Ik sprak met Anouk over dit onderwerp terwijl we samen een bak koffie dronken. “Het is alsof ik me moet verstoppen in mijn natuurlijke zelf,” zei ze, “en dat voelt niet goed.” Dit gevoel van zelftwijfel, dat zoveel van ons ervaren, is een enorm onderwerp dat niet te missen is binnen deze ethische discussies.

Het dilemma bij fillers en Botox

Dus, wat zijn de ethische overpeinzingen? Is het verkeerd om je lichaam te willen aanpassen aan maatschappelijke normen? Eigenlijk zijn er geen duidelijke antwoorden. Wat wel opvalt, is dat er veel vrienden en familie om ons heen zijn die een mening hebben over wat goed en fout is. Niemand wil een ‘plastic’ uitstraling, maar in onze zoektocht naar perfectie vergeten we soms dat wat ons uniek maakt deze imperfecties zijn.

Neem bijvoorbeeld die opvolging van Anouk. Haar behandeling verliep goed, en ze kwam terug met iets meer dan alleen vollere lippen. Ze had ook een zelfverzekerder uitstraling. Maar de ethische kwesties blijven knagen. Toen ze haar nieuwe look met de wereld deelde, kreeg ze een stortvloed aan complimenten, maar ook wat gefluister over ’te ver gaan’. Waarom moet perfectie zo’n dubbelzinnig iets zijn? En kunnen we de keuzes van anderen respecteren zonder ons eigen oordeel op de mensen te projecteren?

In closing, ik heb geleerd dat het een persoonlijke keuze is, meer nog dan een ethische discussie. De wereld verandert en zo ook onze opvattingen over schoonheid. Maar het is belangrijk om jezelf altijd trouw te blijven, ongeacht wat de wereld van je verwacht. Dank je wel voor het lezen en onthoud: het is oké om jezelf te zijn, imperfecties en al! Blijf stralen en wie weet… misschien zijn de plooien je nieuwe vrienden!